احتمالا شما هم در جریان باشید که محصولات کالتوک هیچ ماده نگهدارنده و شیمیایی‌ای ندارن. شاید ماده‌های نگهدارنده یا صنعتی باعث بشن که ماندگاری محصولات بیشتر بشه یا اینکه استفاده از اون‌ها، رسیدن به عطر و طعم خوب رو راحت‌تر کنه و حتی اقتصادی‌تر هم باشه. ما برای استفاده نکردن از این مواد، دلایل خودمون رو داریم.
با ماده صنعتی، به حس خوب روستا نمی‌رسیم
ما توی کالتوک سعی می‌کنیم که حس خوب روستا رو بسازیم و اون رو به لحظات شما بیاریم. هنری هم که برای این کار داریم، توانایی درست کردن محصولات خوراکی‌ای هست که عطر و طعم روستا رو با خودشون دارن. حالا بیایم به این فکر کنیم که چطور میشه برای ساخت عطر و طعم روستا و انتقال حس خوب اون، از مواد نگهدارنده استفاده کرد؟ پس اولین موضوعی که وجود داره، اینه که ما از این مواد غیرطبیعی استفاده نمی‌کنیم، چون ما رو به هدفی که داریم نمی‌رسونه.
مواد نگهدارنده؛ قضیه چشمی که بعد از درست کردن ابرو، کور شد
“به عنوان یک پدر و آشپز، این موضوع من را می‌ِکُشد که کودکان با غذاهای فرآوری شده، فست فود و غذاهای مملو از مواد نگهدارنده و مایع شیرین‌ٰکننده ذرت با قند بالا تغذیه می‌شوند.”
جمله بالا از خوزه آندرس پوئرتا، آشپز آمریکایی-اسپانیایی، برنده جایزه‌های مختلف آشپزی و یکی از معروف‌ترین آشپزهای دنیاست. در واقع، ما هم به همین موضوع فکر می‌کنیم. خیلی از محصولاتی که این روزها، توی زندگی روزمره به عنوان خوراکی مصرف می‌شن، با استفاده از حجم زیادی از مواد غذایی غیرطبیعی ساخته شدن.
تحقیقات پزشکی در طول زمان ثابت کرده که مصرف مداوم مواد نگهدارنده و ترکیبات شیمیایی باعث فرسوده شدن تدریجی بدن و رشد سلول‌های بیماری‌زا میشه. چرا که اساسا این مواد آزمایشگاهی برای مصرف خوراکی ساخته نشدن و مصرف اون‌ها، ضد طبیعت بدن و نهایتا، ضد سلامتی اون هست. برای اینکه اطلاعات بیشتری داشته باشیم، میتونیم بریم سراغ چندتا از این نگهدارنده‌ها تا بهتر متوجه بشیم که استفاده ازشون میتونه چه بلایی سر سلامت جسمی افراد بیاره.
مونوگلیسیرید و دی‌گلیسیرید
این دو ماده نگهدارنده، بیشتر برای جلوگیری از خراب شدن نون‌ها، کیک، کلوچه و حتی آجیل استفاده می‌شن. اولین کاری که مونوگلیسیرید و دی‌گلیسیرید میتونن انجام بدن، اینه که ساختار طبیعی روده رو از بین ببرن. این دوتا ماده غذایی شیمیایی، مانع‌های طبیعی روده رو مختل می‌کنن، میکروبیوم روده رو تغییر میدن و در نهایت باعث التهاب روده و سیستم گوارشی می‌شن. اگر هم که روده قبل از مصرف مونوگلیسیرید و دی‌گلیسیرید، التهاب داشته باشه، این التهاب بدتر میشه. اما داستان همینجا تموم نمی‌شه، این مواد میتونن روی متابولیسم بدن تاثیرگذار باشن. این تاثیر میتونه باعث چاقی یا مقاومت بدن در مقابل تامین مواد مورد نیاز خودش، مثل قند بشه. علاوه بر همه این‌ها، اگر به مونوگلیسیرید و دی‌گلیسیرید حساسیت داشته باشید و اون رو مصرف کنید، بدن شروع به واکنش‌های نامطلوب و بیماری‌زا به این ماده‌های نگهدارنده می‌کنه.
پروپیونات کلسیم
این ماده صنعتی برای افزایش ماندگاری محصولات شیرینی‌پزی و صنعت نون مورد استفاده قرار می‌گیره. پروپیونات کلسیم باعث جلوگیری از رشد باکتری و کپک میشه و مصرف کم اون هم ضرری نداره. اما اگر به شکل مداوم ازش استفاده کنید، دچار سردردهای زیاد و میگرن می‌شین. علاوه بر سردرد، این ماده نگهدارنده صنعتی، میتونه بافت معده رو تغییر بده و قسمت‌های آسیب‌پذیر و پوشش نازک اون رو، تخریب کنه. سال ۲۰۰۲، تعدادی پزشک که توی استرالیا فعالیت می‌کردن، گزارشی در مورد ربط استفاده کودکان از پرپیونات کلسیوم و اختلالات رفتاری نوشتن. اون‌ها معتقد بودن که این ماده نگهدارنده روی سلامت روان بچه‌ها تاثیر منفی داره و باعث اختلال در رفتارشون میشه.
پروپیونات سدیم
پروپیونات سدیم یه شکلی از نمک سدیم ارگانیکه که به طور کلی برای بافت‌های داخلی مضر محسوب میشه. مصرف زیاد این ماده نگهدارنده که رطوبت رو جذب می‌کنه، باعث ضعیف‌تر شدن بافت گلو و دهان میشه و در پس این اتفاق، باعث سوزش چشم و بینی هم میشه. پروپیونات سدیم، شبیه پروپیونات کلسیم، میتونه برای کودکان اختلالات عصبی ایجاد کنه و باعث سردرد بشه. این ماده، به عنوان یکی از مضرترین خوراکی‌ها برای افراد مبتلا به اوتیسم معرفی شده.
لسیتین
این ماده نوعی نگهدارنده کیک و نون هست که رطوبت محصولات خوراکی رو حفظ می‌کنه. از لسیتین مصنوعی برای اضافه کردن رنگ و مزه به خوراکی‌ها هم استفاده میشه. لسیتین به شکل سالم توی محصولات طبیعی هم وجود داره و برای افراد ایمن هست. اما لسیتین مصنوعی، از تغییرات شیمیایی، روی مواد خام به دست می‌‌‌آد. این تغییرات شیمیایی باعث به وجود اومدن ناخالصی‌هایی میشه که از لسیتین مصنوعی جدا نمی‌شه و تا جایی که مشخصه، ناخالصی حاصل از فرایند شیمیایی، نمیتونه برای بدن مفید باشه. لسیتین مصنوعی پتانسیل ابتلا به آلرژی رو تقویت می‌کنه و مصرف زیاد اون باعث حساسیت و آلرژی‌های اذیت کننده‌ای میشه.
بقیه نگهدارنده‌های مضر
به جز نگهدارنده‌هایی که گفتیم، یه سری نگهدارنده دیگه داریم، که به تنهایی مشکلی ندارن و بدون ضرر هستن. اما مشکل اینجاست که گاها تصمیم گرفته میشه که این نگهدارنده‌های طبیعی یا بدون مشکل، از راه غیرطبیعی به دست بیان. برای مثال اسید سیتریک به تنهایی مشکلی نداره و میتونیم اون رو توی یه سری از توت‌ها یا پرتقال پیدا کنیم. اما مشکل اینجاست که اسید سیتریک، به عنوان نگهدارنده، با اسید سولفوریک ساخته میشه که ماده شیمیایی هست و میتونه باعث آسیب رسیدن به نقاط مستعد به آلرژی بدن بشه.
البته این داستان فقط در مورد نگهدارنده‌ها صدق نمی‌کنه. امروز که خوراکی‌های صنعتی باب شدن، از طعم‌دهنده‌های مضر، مثل نمک یا شکر مصنوعی استفاده میشه. این مواد نه تنها فایده خیلی کمتری نسبت به نوع طبیعی خودشون دارن، که هر کدوم‌شون به یه شکلی با سلامتی می‌جنگن.
کالتوک، همراه زندگی سالم
کالتوک هیچ صنمی با این ماده‌هایی که معرفی کردیم نداره. ما این ماده‌ها رو به شما معرفی کردیم تا بدونید که استفاده از ماده نگهدارنده میتونه چقدر ضرر داشته باشه و بهتون توضیح بدیم که چرا ازشون استفاده نمی‌کنیم. ما تلاش می‌کنیم که از بهترین مواد اولیه، که همه‌شون طبیعی هستن استفاده کنیم. این کار باعث میشه تا همه کسانی که با کالتوک رفیق هستن، به زبان ساده، زندگی سالم‌تری داشته باشن، مواد مغذی مورد نیازشون به شکل طبیعی تامین بشه و در نهایت، سرحال‌تر، سراغ روزشون برن.